Het is echt ongelooflijk hartverwarmend hoe iedereen ons op welke manier dan ook helpt en aan ons denkt.
Appjes, kaartjes, kookschema's, verhuizers, schoonmakers, boodschappenservice en ga zo maar door.
Hulp vragen is niet perse onze sterkste kant, en primair willen we "alles zelf" doen, maar inmiddels is de knop om en helpt het ons aan alle kanten.
Wij kunnen niet iedereen persoonlijk bedanken danwel op alle appjes en voicemails reageren. Daarom spreken wij via dit blog onze grote grote dank uit, alles gaat met een lach en een traan, maar we kunnen dit allemaal aan dankzij jullie.
Hoe is het nu met Tibbe. Alles van zijn behandeling loopt nu goed door. Hij wordt steeds zieker en dat uit zich op diverse manieren: moe, bibberen, slappe spieren, hoofdpijn, last van zijn rug, eetlust, onregelmatig slapen. Daarnaast bouwt de spanning in zijn hoofd ook op en zo af en toe is het dan ook allemaal teveel. Naar school gaan blijven we stimuleren, al is het maar een uurtje voor de afleiding en bij vriendjes zijn, hij ziet er elke keer als een berg tegenop, het idee anders te zijn en niet meer mee te kunnen staat hem erg tegen. Maar als wij met hem in de klas zitten zijn we zo geraakt hoe lief en behulpzaam zijn klasgenoten zijn. Ze helpen hem met van alles en gunnen hem rust. Ook deze kinderen worden heel snel "groot".
Vanaf volgende week gaan we weer een nieuwe fase in van zijn behandelschema. Dit betekent dat hij meer chemo's vlak achter elkaar gaat krijgen, mits zijn weerstand dat toelaat. Omdat dit veelal korte shots zijn, zijn we ook aan het kijken of dit middels Thuiszorg aan huis kan. Voor iedereen een fijne oplossing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten