Het is zo bizar dat het toch steeds lukt om van links naar rechts geworpen te worden qua emoties, mooie momenten, verdriet, genieten, onzekerheid etc.
Afgelopen dagen waren geweldig. Woensdag was er een Sportdag van school. Kick en Keet deden mee en met Tibbe zouden we aankijken wat lukte. Uiteindelijk is hij er superlang bij geweest. Liep gezellig mee met z'n groepje, hielp mee of floot een wedstrijd. Hij vond het zeker spannend en confronterend, maar hij wilde mee en bleef erbij.
Maar ook donderdag (Hemelvaartsdag) was familie-hockey-toernooi en uiteindelijk zijn we met z'n allen hier vanaf het begin tot het einde bij geweest. Iedereen genoot zo enorm, zoveel plezier, zoveel leuke mensen, het zonnetje kwam door en Tibbe als toeschouwer wilde zelfs de laatste wedstrijd mee keepen...! Echt super.
Bizar als je bedenkt dat hij voor deze dagen 5 dagen lang in het ziekenhuis 10 pittige chemo's heeft gekregen, echt ziek was, hoge koorts, niets binnenhouden qua eten en drinken en dan is hij thuis en dan....hophop.
Het knappe is dat hij heel goed z'n eigen grenzen bewaakt. Hij doet alles vanuit een bepaalde rust, weet precies wat wel en niet mag en wij houden alles er omheen natuurlijk nauwlettend in de gaten. Hygiene, rust, regelmaat, op tijd medicijnen, op tijd naar huis.
Omdat het zo goed ging durfden we weer een weekendje Friesland te plannen met z'n 5-en. Iets wat Tibbe heel graag wil en wat hij ook echt mist. Alles geregeld. Thuiszorg zou daar komen, pillen, drankjes in een koelbox, alleen nog even 1 dagje naar het PMC voor 2 kuren, een infuus en controles. Al snel bleek daar dat zijn rode bloedcellen te laag waren, dus een bloedtransfusie, maar ook de waarde van z'n witte bloedcellen was haast nul, dus geen weerstand. En dat in combinatie met een hardnekkige verkoudheid en hoest gaf in de middag koorts.....helaas dat betekent meteen opname, aan de anti-biotica's en onderzoeken. Iig moet hij tm maandag blijven, afhankelijk van bepaalde uitslagen dan naar huis of langer blijven.
Heel jammer en ook sneu. Gelukkig hebben we 2 mooie dagen in de pocket en daar kunnen we zeker op teren. En Friesland loopt niet weg, dat houden we ook in de pocket...
De achtbaan raast voort. Zowel qua hoe het met Tibbe gaat als de gesprekken die we nu voeren over komende maanden. Het is zo belangrijk om het in stukjes te knippen, niet te ver vooruit te kijken en mee te bewegen met wat er gebeurt en wat Tibbe nodig heeft. Onszelf niet te verliezen en ookal voelen we ons zo af en toe een zombie toch door te gaan met wat nodig is en overeind te blijven.
Morgen gaan Margot, Keet en Kick naar Friesland en Joost en Tibbe zijn in het PMC.
Geniet allen van het heerlijke zomerweer, fijn weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten