Het was een heerlijke week waarin het zo nu en dan heel "normaal" leek.
Tibbe voelde zich goed en fit, is alle dagen naar school gegaan, beweegt veel, heeft plezier en zo vliegen de dagen voorbij en kunnen we soms weer fluiten!
Wat heel bijzonder is in deze tijd is dat de banden tussen ons 5 wel zo ontzettend sterk zijn en er zoveel gebeurt wat dit nog intensiever maakt. We hebben mooie gesprekken, we knuffelen, helpen elkaar en is er zoveel meer zichtbare liefde. Nu en dan ontploft er ook wel wat en dat kan soms ineens heel explosief of onverwachts zijn, maar uiteindelijk zijn we erg met elkaar bezig en helpt iedereen op z' n eigen manier mee. Bij elkaar logeren, tegelijkertijd iets heel vies eten als Tibbe z' n dagelijkse vieze drankje moet innemen, knutselwerkjes voor elkaar maken en veel praten over onderwerpen die eigenlijk niet in een kinderwereld horen, maar toch ook wel levenslessen voor altijd zijn. Iets om te koesteren, want lief zijn voor elkaar in deze tijd is niet altijd wat goed lukt, maar je hebt elkaar ook heel hard nodig.
Komende maandag heeft Tibbe weer een opname voor minimaal 5 dagen. Hij krijgt dan elke dag 2 verschillende chemo's. Hij heeft deze chemo's nog niet eerder samen gehad en het is ook een hoge dosis. We gaan hopen dat hij het allemaal goed kan verdragen.
Zo'n week gebruiken we dan ook om verder te spreken met de oncoloog, maatschappelijk werk/psycholoog over wat komen gaat, hoe we dit met elkaar het beste kunnen doen, zeker ook voor Tibbe en voor de andere kids. Want het heeft nog niet goed een plekje kunnen krijgen, de onrust en onzekerheid zijn er nog teveel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten