77. Onherkenbaar

 Het is soms nog steeds onwerkelijk, maar het gaat ontzettend goed met Tibbe.

De hele zomervakantie heeft hij (en dus ook wij) genoten. Met alles meedoen, actief, vrolijk en fit:  Zeilen, hockeyen, trampoline-springen, afspreken met vriendjes, logeren, zeilkamp, school en BSO: het maakt allemaal niet uit, alsof er niets aan de hand is.

Hij ziet er ook supergoed uit. Een stralend koppie met mooie ogen, stoer kapsel en alles weer in normale proporties. Normaal gewicht, uit al z' n schoenen gegroeid en gewoon zomaar ineens 9!

Onherkenbaar, veel mensen moeten echt even "afstappen" als ze Tibbe zien, "is dat echt Tibbe??" Ja dat is echt Tibbe. 

En ja hij is nog onder behandeling, ja er zijn soms nog kleine dingetjes, ja hij is nog elke 2 weken in het ziekenhuis (en dat vindt hij superstom), ja we moeten alert blijven, ja we schrikken soms als we weer terugdenken aan die andere wereld waar we nog niet zo lang geleden inzaten, etc etc maar zo stoer als hij is en de vrijheid en het vertrouwen dat hij vraagt, dat gunnen we hem het allermeest en daar kunnen we heel goed mee vooruit kijken!